Kozmolojide Yeni Çığır Açan Evrensel Son Senaryosu Araştırması

Modern fizik perspektifinden bakıldığında, evrenin başlangıcı yaklaşık 13,8 milyar yıl önce gerçekleşen büyük patlama ile gerçekleşti. Bilim insanları uzun süredir, evrenin sürekli genişlediği ve bu genişlemenin devam edeceği fikrini temel alıyordu. Son zamanlarda ise bazı teoriler, evrenin sona erme olasılığına dair yeni ve şaşırtıcı senaryoları gündeme getirdi: ”sonsuz donma” veya ”büyük yırtılma” gibi. Ama şimdi, Cornell Üniversitesi’nden fizikçi Henry Tye ve ekibi tarafından yapılan kapsamlı araştırma, evrenin kaderi hakkında farklı bir tablo çiziyor.

Aktarılan yeni gözlem ve veriler ışığında ortaya çıkan sonuçlar, kozmolojideki geleneksel düşünceleri sorgulatıyor. Ekip, çeşitli astronomik gözlemevlerinden elde edilen yenilikçi karanlık enerji verilerini, kozmolojik modellere entegre etti. Çalışmanın sonuçları ise oldukça çarpıcı ve umut verici değil, tam tersi.

Koşulsuz Negatif Kozmolojik Sabit

Albert Einstein’ın 1917 yılında önerdiği ve evrenin dinamik yapısını açıklamada temel bir parametre olan kozmolojik sabit, uzun zamandır pozitif olduğu ve evrenin hızla genişlemesine katkıda bulunduğu düşünülüyordu. Ancak, Tye ve ekibinin yayımladığı araştırma, bu varsayımın değiştirilmesi gerektiğine işaret ediyor. Yeni veriler, kozmolojik sabitin negatif olabileceğini ve bunun sonucunda evrenin sonunda büyük bir çöküş yaşayabileceğini ortaya koyuyor.

Evrenin Son Döngüsü ve Gelişimi

Ekibin geliştirdiği kozmolojik modele göre, evren yaklaşık 11 milyar yıl sonra en büyük boyutuna ulaşacak ve ardından küçülmeye başlayacak. Bu daralma süreci, toplam 33 milyar yıl sonunda evrenin kendi içine çökmek ve sonunda yok olmak şeklinde tamamlanacak. Bu yeni yaşam döngüsü, eski görüşlere ve mevcut gözlemlerle destekleniyor. Ayrıca, Dark Energy Survey ve Dark Energy Spectroscopic Instrument projelerinden gelen veriler bu modelin temel taşlarını oluşturuyor.

Ancak, araştırmacılar hâlâ bilinmeyen kuvvetlerin bu büyük yapıya etkide bulunabileceği endişesiyle çalışmalarını sürdürüyor. Tye, konuyla ilgili şu ifadeleri kullanıyor: ”1960’larda evrenin bir başlangıcı olduğunu öğrendik. Ancak, eğer yeni veriler doğru çıkarsa, bize evrenin bir de sonunun olacağını gösteriyor.”