Kişisel Hikayeler ve Tavsiyelerle Dolu Bir Yolculuk

‘ÖNÜMDE UZUN BİR YOL VAR’

Arkadaşlar, yaklaşık 10 yıldır obsesif kompulsif bozukluk (OKB) ve anksiyete ile mücadele ediyorum. Bu hastalıklar hayatımı çok zorlaştırıyordu ve özellikle son iki yılda durumum oldukça kritik seviyelere ulaştı. Ancak, kararlılıkla ve ciddi çabalarla, bu zorlu süreci aşmaya çalışıyorum. Son zamanlarda, tüm maddi ve manevi kaynaklarımı uzman psikiyatristler ve koçlar eşliğinde seanslara katılarak, tedavi ve farkındalık çalışmalarına ayırdım. Bu yoğun gayretler sayesinde, hastalığımı 10 üzerinden 10 seviyesinden 10 üzerinden 3-4 seviyesine indirebildim. Elbette, önümde hâlâ uzun ve zorlu bir yol var, ama bu süreçte kendimi çok daha güçlü ve umut dolu hissediyorum. Maalesef, birçok kişi benim kadar şanslı değil ve özellikle Türkçe kaynakların yetersizliği nedeniyle bu konuda yeterince bilgiye ulaşmakta zorluk yaşıyorlar. Bu nedenle, kendi deneyimlerim ve öğrendiklerim ışığında, bu yolculuğu paylaşmak istiyorum.

‘KORKUNUZLA YÜZLEŞİN’

Hayal Köseoğlu, uçak korkusunu yenme sürecini anlatarak şu ifadeleri kullandı: “Uçak korkusu olduğunu fark ettim ve bunu aşmayı başardım. Bu süreç bana, ansiyetenin ve kontrol kaybı korkusunun ne kadar güçlü ve yıkıcı olabileceğini gösterdi. Kontrolü kaybettiğinizi hissettiğinizde, kayıtsız kalmak zorlaşıyor. Mesela uçak kullanmak veya kalabalık ortamlarda olmak bu korkuları tetikleyebilir. Ayrıca, klostrofobi gibi durumlar devreye girdiğinde, kendinizi ölümle burun buruna hissetmeniz olasıdır. Ancak, ne kadar çok uçağa binip bu anlarla yüzleşirseniz, beyniniz aslında bunun tehlikeli olmadığını öğreniyor ve paniği kontrol altına almaya başlıyor. Bu süreç zaman alıyor ve sabır gerektiriyor, ama sonunda korkularla yüzleşmenin ve onları aşmanın mümkün olduğunu görebilirsiniz.”

‘YİYİP KUSTUĞUM DÖNEMİ GERİDE BIRAKTIM’

Oyuncu, yeme bozuklukları ve OKB arasındaki bağlantıyı şu sözlerle açıkladı: “Bir dönem ciddi anlamda yeme bozukluğu yaşadım, sürekli yiyip sonra kustum. Bu, benim için çok zor bir dönemdi ve kendimi aç bıraktığım, kontrolü tamamen kaybettiğim zamanlar oldü. Ancak, zamanla bu davranışların üstesinden gelmeyi başardım. Artık bedenimle barış içindeyim ve kendimi daha sağlıklı, daha güçlü hissediyorum. Bu süreçte, yeme alışkanlıklarımda ve psikolojik durumumda önemli değişiklikler yaşadım. Bedenimle daha iyi iletişim kurmayı öğrendim ve bu, benim iyileşme yolumda büyük bir adım oldu. O dönemde yaşadığım zorluklar, beni daha dirençli ve bilinçli hale getirdi.”