Geçtiğimiz yıl Gazze’de ailesiyle birlikte bulunan 5 yaşındaki Hind Receb’e yönelik gerçekleştirilen saldırıda, aracıyla birlikte 350 kez kurşunlanan küçük kız yaşamını yitirdi. Bu trajik olayını anlatan “Hind Receb’in Sesi” adlı film, Tunus’un Oscar adayı olarak gösterildi. Ancak, filmin uluslararası tanıtımı ve dağıtımı sırasında ciddi pazarlama sorunlarıyla karşılaşılması kaçınılmaz oldu. Distribütörler, filmin politik içeriği nedeniyle endişe duymakta ve bu durumu piyasaya sürmeyi zorlaştırıcı bir faktör olarak görüyorlar. Ayrıca Hollywood içindeki izleyici ve dağıtımcıların, çatışmaların merkezinde geçen bir hikayeye nasıl tepki gösterebileceklerine dair tereddütleri söz konusu. Bu da filmin pazarlanmasını “son derece hassas” hale getiriyor.
AVRUPA’DA ALKIŞLANAN FİLM, HOLLYWOOD’DA ENDİŞE YARATIYOR
Başta Avrupa olmak üzere farklı kıtalardan gelen beğeni ve takdir, Tunuslu yönetmen Kaouther Ben Hania’nın yönettiği filmin Venedik Film Festivali’nde yarışıp ödüller kazanmasıyla güçlendi. İlk gösterimde uzun süre ayakta alkışlanan yapım, eleştirmenler ve izleyiciler tarafından olumlu karşılandı. Ancak, bu kadar olumlu tepkilere rağmen, filmin ABD’de pazarlama endişesi oluşturması, Amerika’daki Sinema sektöründe Siyonist lobilerin etkisini gözler önüne seriyor. Bu durum, filmin piyasaya sürülmesi ve halkla buluşması sürecinde büyük bir risk barındırıyor. Oscar adaylığı alan bir filmin önce Amerikan sinema salonlarında gösterilmesi, Akademi üyelerine ulaşması ve geniş kitlelere ulaşması için etkili PR çalışmalarına ihtiyaç duyduğu da bilinen bir gerçek. Bu çalışmaların başarısı, filmin resmi olarak ödül yolunda önünü açabilir.
Dünyanın çeşitli bölgelerinden gelen tepkiler ve Hollywood’un temkinli yaklaşımı
Variety’nin haberine göre, Hollywood’un genel atmosferi, açıkça politik temalara karşı bir temkinlilik barındırıyor. Söz konusu, özellikle Filistin-İsrail çatışması gibi hassas konularda, Hollywood’un yeterince özgür olamadığını gösteriyor. Bu endişe, trajedinin kendisini anlatmak yerine, İsrail’e yönelik eleştirileri ve anlatım biçimlerini sınırlandırma yönünde bir baskıya dönüşüyor. Ayrıca, “Kimse trajediyi sömürüyormuş gibi görünmek istemiyor, ama aynı zamanda sansürle suçlanmak da istemiyor” şeklindeki düşünceler, Hollywood içindeki dengeyi gösteriyor. Son iki yılda önemli değişiklikler yaşanmasına rağmen, Siyonist lobilerin Hollywood’daki etkisi devam ediyor. PR firmaları, böylesi bir film için bile endişeler taşıyarak, sektör içinde büyük bir korku ve temkinlilik atmosferi oluşmasına sebep oluyor.
