Güney Taurid ve Kuzey Taurid meteor yağmurlarının zirve noktalarından hemen önce, Ay yüzeyine birkaç göktaşı çarptığı gözlemlendi. Bu olaylar, Dünya atmosferinde gözlemlenen meteor olaylarının aslında Ay’daki yansımaları veya doğrudan çarpmanın sonucu olabilir. Uzmanlar, Ay’ın karanlık tarafında gerçekleştirilen bu gözlemleri özel kameralarla kaydetti ve sosyal medya üzerinden paylaştılar.
Fujii’nin Ay’daki bu olayları kaydettiği videolar, özellikle Ay’ın yüzeyinde meydana gelen patlamaları ve küçük krater oluşumlarını detaylı bir şekilde gösteriyor. Bu gözlemler, hem göktaşlarının hız ve açılarını anlamada hem de Ay yüzeyinin incelemesinde yeni bilgiler sağlayabilir.
İlk Çarpmanın Detayları
İlk göktaşı çarpması, 30 Ekim TSİ 14:30 civarında gerçekleşti. Uzmanların hesaplamalarına göre, göktaşı yaklaşık 27 km/s hızla ve 35° eğimde Ay’a çarptı. Yaklaşık 200 gram ağırlığındaki bu taş, 3 metre genişliğinde bir krater meydana getirdi ve yaklaşık 0,1 saniye süren parlama ile ışık saçtı. Bu olay, Ay yüzeyinde iz bırakan kayıtlardan biri oldu.
İkinci Çarpma ve Zamanlama
İkinci göktaşı çarpması, 1 Kasım saat 14:49’da, Ay’ın Oceanus Procellarum bölgesinde gerçekleşti. Bu iki olayın, Güney veya Kuzey Taurid meteor yağmuruyla ilişkili olup olmadığı henüz netlik kazanmadı, ancak zamanlama açısından dikkat çekici şekilde yağmur dönemine denk geliyorlar.
Ay’ın Atmosfer Olmaması ve Çarpmanın Sonuçları
Earth tabanlı gözlemler, göktaşlarının çoğu zaman Dünya’nın kalın atmosferi tarafından buharlaşmasına neden olur. Buna karşılık, Ay’ın atmosferinin çok ince olması nedeniyle, göktaşları doğrudan yüzeye çarparak enerji salınımı ve küçük patlamalar yaratır. NASA’ya göre, yalnızca 5 kilogramlık bir göktaşı, 9 metre çapındaki bir krater açabilir ve yüzlerce kilogram toprak ve taş parçasını uzaya fırlatabilir.
Fujii’nin Gözlemler ve Kayıtlar
Hiratsuka Şehir Müzesi’nin küratörü Fujii, 2011 yılından beri Ay çarpmalarını izliyor ve 2020 yılından itibaren düzenli gözlem kayıtlara başladı. 20 cm çapındaki teleskobu ile her birkaç saatlik gözlemlerde, ortalama bir parlama tespit ettiğini belirtiyor. Şimdiye kadar toplam 60 farklı Ay çarpması olayını kaydetti ve şu ifadeleri kullanıyor: “İnce hilal şeklindeki Ay, kısa süre görünebildiği ve genellikle alçakta olduğu için gözlem koşulları zor, fakat her parlama doğanın sıra dışı bir olayını temsil ediyor.”