Servikal Kanserinden Yıkılmadan Yeniden Yürümeye Başlayan Nalan Hanımın Hikayesi

Çorum’un Sungurlu ilçesinde yaşayan 53 yaşındaki Nalan Erkoç, yaklaşık 14 yıl önce teşhis edilen servikal kanserle mücadele ediyor. Bir çocuk annesi olan Erkoç, hastalık sürecinde birçok zorlukla karşılaştı ve özellikle tedavi sırasında yaşadığı olumsuzluklar nedeniyle bacaklarındaki sinirler zarar görmüş, bu da yürüme yeteneğini kaybetmesine sebep olmuştu. Günlerce defalarca hastaneye başvurmasına rağmen, teşhis sonrası ona yalnızca birkaç aylık ömür biçilmişti.

Ancak, Erkoç’un yaşam mücadelesi devam etti ve 8 yıl boyunca yürüyemeyen biri olarak hayatına devam etti. Yıllarca evden çıkmakta zorlanan, kendisini tamamen yatağa mahkum eden bu durum, onun yaşam enerjisini büyük ölçüde sömürmüştü. Fakat beklenmedik bir şekilde, Çorum Hitit Üniversitesi Erol Olçok Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yürüyüşüne yeniden başlamasını sağlayacak bir tedaviye başladı.

Uygulanan bu başarılı tedavi sayesinde, Erkoç’a tekrar yürüyebilme şansı tanındı. Uzman hekimler ve fizyoterapistler tarafından yürütülen rehabilitasyon programında, hastanın motivasyonu ve uyumu büyük önem taşıdı. Tedavi sürecinin sonunda , hastanın ayağa kaldırılması ve ev içinde walker cihazıyla yürüyebilmesi hedeflendi. Bu süreçte ekip çalışması büyük bir rol oynadı ve Erkoç, birçok zorluğun ardından yeniden umutla yürümeye başladı.

Sağlığına yeniden kavuşmanın sevincini yaşayan Erkoç, yaşadığı korkular ve çaresizlik anlarını şöyle anlattı: “2011’de kanser teşhisi konduğunda, bana 2,5-3 ay ömür biçilmişti. Uzun süre tedavi gördüm, sonra yürüme yeteneğimi kaybettim. Doktorlar, hiçbir şekilde ayağa kalkamayacağımı, yatalak kalacağımı söylüyordu. Ama hayatta kalınca, yeniden yürüyebilmek en büyük umudum oldu.”

Doktorlar ve sağlık ekibinin çalışmalarıyla birlikte, Erkoç’un yaşam kalitesinde büyük bir dönüşüm yaşandı. Kendisi, başarının en büyük sebebinin ekip uyumu ve hastanın motivasyonu olduğunu belirterek, “Ayağa kalkabildiğim için büyük mutluluk duyuyorum ve bu başarıda ekibimin emeği büyük,” diye sözlerini tamamladı. Bu hikaye, umudun ve doğru tedavinin insanlara yeniden yaşam şansı verdiğinin güzel bir örneği olarak hafızalara kazındı.