Kan donduran matematik: İsrail Gazzelileri böyle öldürüyor… Tüyler ürperten hesaplar 2006’da yapılmış

Gazze’de yaşanan kıtlığın gerçek boyutları, insanı dehşete düşürecek kadar basit ve bir o kadar da insani krizlerin temelini oluşturan bir matematikle ortaya çıkıyor. Filistin topraklarında yaşayan milyonlarca insan, savaş, abluka ve ekonomik ambargolar nedeniyle temel ihtiyaçlarını karşılamakta büyük zorluklar yaşıyor. Tarım faaliyetleri durma noktasına gelirken, balıkçılık ve deniz kaynaklarına erişim kısıtlanmış durumda. Sonuç olarak, Gazze’deki halkın günlük enerji ve besin gereksinimleri, dışarıdan getirilen gıda ve yardım malzemelerine bağlı hale gelmiş durumda. Bu durum, bölgenin insani krizini sadece bir savaş veya ekonomik sorun olmaktan çıkarıp, uluslararası politikaların ve kontrol mekanizmalarının da büyük sorumluluğuna işaret ediyor.

Kıtlığın Matematiği ve Kontrol Mekanizmaları

İsrail’in uzun zamandır uyguladığı politikalar, Gazze’deki gıda ve yaşam malzemelerinin girişini sistematik biçimde kısıtlayan bir yapıya sahip. Yaklaşık 20 yıldır, bölgeye giren gıda miktarını sıkı denetimler ve ince hesaplarla kontrol ederek, halk üzerinde adeta bir baskı kuruyor. Bu politikanın en utanç verici ifadeleri, eski İsrail başbakanlarından Ehud Olmert’in danışmanlarından Dov Weisglass’ın 2006 yılında yaptığı açıklamada ortaya çıkmıştı. Weisglass, “Burada yapmaya çalıştığımız şey, Filistinlilere diyet yaptırmak; ama açlıktan ölecekleri kadar da değil…” diyerek, uygulanan politikanın insani değil, siyasi ve psikolojik bir baskı aracı olduğunu açıkça ortaya koymuştu. Bu açıklamalar, bölgedeki insani dramatik durumu gözler önüne seriyor ve uluslararası toplumun tepkisini çekmişti.

Gazze’ye giriş yapan yardımların miktarını kontrol eden ve denetleyen kurum, İsrail hükümetinin bölgedeki askeri ve politik faaliyetlerini koordine eden COGAT’tır. COGAT’ın hesaplarına göre, Gazze’de yaşayan yaklaşık 2,1 milyon kişinin günlük enerji ihtiyacı kişi başı ortalama 2.279 kalori olarak belirlenmiş. Bu da toplamda yaklaşık 1.8 ton gıda anlamına geliyor. Ancak, insani yardım kuruluşları ve uluslararası kurumlar, bu miktarın çok daha altına inmiş durumda. Yardım kuruluşları, aylık yaklaşık 62 bin ton kuru ve konserve gıda talep ederken, bu da kişi başı günlük yaklaşık 1 kilogramlık bir tüketimi karşılamaya yetiyor. Bu rakamlar, bölgedeki insanların temel beslenme ihtiyaçlarını bile karşılamaktan uzak olduğunu gösteriyor ve aslında krizin boyutlarını gözler önüne seriyor.

İsrail ve Uluslararası Toplumun Tutumu

Gazze’de yaşanan açlık ve kıtlık krizi, son haftalarda adeta bir kıtlık seviyesine ulaşmış durumda. Ancak İsrail yönetimi, bu durumu kasıtlı olarak ortaya çıkmadığını iddia ediyor. Tel Aviv’den yapılan açıklamalarda, herhangi bir kanıt sunulmadan, Hamas’ın yardımların bir kısmını çalıp stokladığı veya Birleşmiş Milletler’in dağıtımlardaki başarısızlığı nedeniyle böyle bir durumun yaşandığı öne sürülüyor. Sınır kapılarında alınmayı bekleyen yardım kutularının fotoğrafları, bu iddialara delil olarak gösteriliyor. Ancak, İsrailli yetkililer, gıda erişiminin tamamen engellenmediğini ve bölgeye ulaşan lojistik girişimlerin, özellikle Gazze İnsani Vakfı’nın (GHF) faaliyetlerinin, durumu iyileştirmeye yönelik olduğunu savunuyorlar. Fakat, İsrail hükümetinin kendi verileri bile, Gazze’de sistematik bir aç bırakma politikası uygulandığını gösteriyor. COGAT’ın kayıtlarına göre, Mart-Haziran 2025 dönemi boyunca, bölgeye sadece yaklaşık 56 bin ton gıda girişine izin verilmiş. Bu miktar, ihtiyaç duyulan toplam gıda miktarının sadece dörtte biri seviyesinde. Hatta, Birleşmiş Milletler’in gönderdiği her çuval un dağıtılsa bile, bölgedeki açlık sorunu çözüme ulaşmazdı çünkü insanların temel beslenme ihtiyaçları karşılanamıyor ve düzgün bir yaşam sürdürülemiyor.

Uluslararası Raporlar ve Gözlemler

Birleşmiş Milletler’in ve bağımsız uzmanların yaptığı son değerlendirmeler, Gazze’de yaşananların “en kötü senaryo” olduğunu ortaya koyuyor. Entegre Gıda Güvenliği Faz Sınıflandırması (IPC) raporu, bölgedeki gıda teslimatlarının ihtiyaç duyulan seviyenin çok altında olduğunu ve kaynakların girişinde ağır kısıtlamalar olduğunu vurguluyor. Bu raporlar, bölgenin ciddi bir kıtlık ve açlık tehdidi altında olduğunu gösterirken, GHF’in dağıtım planlarının da toplu açlığa yol açacağı uyarısında bulunuyor. Kıtlık Değerlendirme Komitesi (FRC)’nin analizlerine göre, şu anki dağıtım ve lojistik planları, olası şiddet olayları yaşanmasa bile, bölgedeki insanların temel ihtiyaçlarını karşılamaktan uzak kalacak kadar yetersiz. Bu da, bölgedeki insani krizlerin boyutunu gözler önüne seriyor ve uluslararası toplumun acil çözüm üretmesi gerektiğini ortaya koyuyor.

Uluslararası ve Bölgesel Gelişmeler

İsrail ve uluslararası toplum, bölgede yaşanan kriz karşısında farklı tutumlar sergiliyor. Mart ve Nisan aylarında Gazze tamamen abluka altında iken, bölgeye herhangi bir gıda girişi mümkün değildi. İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, Mayıs ayı ortasında yaptığı açıklamada, uluslararası kamuoyunun baskısı ve açlık krizi nedeniyle gıda girişlerinin yeniden başlayacağını duyurmuştu. Ancak, o dönem de giren yardım miktarları, bölgedeki açlık sorununu çözmeye yeterli olmadı. Bu iki aylık süreçte, uluslararası kamuoyunun sesi yükselmeye devam etti ve ABD Başkanı Donald Trump, “her gram gıda” gönderilmesi çağrısında bulundu. İsrail hükümeti ise bu talebe karşılık, sadece “asgari” seviyede ek yardım sözü verdi. ABD’nin Orta Doğu Özel Temsilcisi Steve Witkoff ve ABD Büyükelçisi Mike Huckabee, Gazze’ye yapacakları ziyaret kapsamında bölgedeki gelişmeleri yakından takip edecek ve Trump’a rapor sunacaklar. Beyaz Saray Sözcüsü Karoline Leavitt, bu ziyaretlerin ardından Trump’ın yeni insani yardım paketlerini onaylayacağını belirtti. Ayrıca, Witkoff ve Huckabee’nin Kudüs’te Netanyahu ile gerçekleştirdikleri görüşmelerde, bölgedeki insani yardımların artırılması konusunda işbirliği yapılacağı ifade edildi.

Havadan Yardımlar ve Algı Operasyonları

Havadan yardım operasyonları, uzun zamandır bölgedeki insani krizlerin çözümünde kullanılıyor. Ancak, bu yöntem, maliyetli ve verimsiz olmasının yanı sıra, ölümcül sonuçlar doğurabiliyor. Geçen yıl, yardım kutularını almak isteyen birçok kişi denize düşerek boğulmuş ve ölümler yaşanmıştı. Ayrıca, yardım kolileri ve kutularının düşmesiyle birçok kişi ezilerek hayatını kaybetti. İsrail’in verilerine göre, savaşın ilk 21 ayında, havadan bırakılan yaklaşık 104 bin gıda kolisi, bölgedeki günlük gıda ihtiyacını karşılamaktan çok uzak ve maliyeti de milyonlarca doları buluyor. Bu miktar, aynı parayla karayoluyla yapılacak büyük çaplı gıda sevkiyatlarının çok üzerinde bir maliyet anlamına geliyor. Ancak, bu yardım operasyonları, bölgedeki açlık ve kıtlığı gizlemek veya azaltmak yerine, algı operasyonu olarak kullanılıyor. İsrail ve müttefikleri, bu yardımlar üzerinden, bölgedeki açlığın insani değil, lojistik sorunlar ve siyasi tercihler nedeniyle ortaya çıktığını göstermeye çalışıyorlar.

Toplu Aç Bırakma ve Soykırım İddiaları

Havadan yapılan yardımlar, geçmişte çatışma ve coğrafi engeller nedeniyle en son çare olarak kullanılmıştı. Ancak, Gazze’de böyle bir çatışma veya imkansızlık bulunmamaktadır. Asıl engel, ABD ve İngiltere gibi ülkelerin silahlandırdığı İsrail’in uyguladığı katı sınır ve kısıtlamalardır. İnsan hakları örgütleri, bu durumu ciddi anlamda eleştiriyor ve İsrail’in “toplu aç bırakma politikası” uyguladığını belirtiyor. B’tselem ve diğer örgütler, İsrail’in bölgede sistematik bir soykırım ve insanlık suçu işlediğini, bölgedeki insanların hayatta kalması için ihtiyaç duyulan gıda miktarını bildiği halde, bu bilgileri bilinçli olarak engellediği görüşünde. Bu politikanın, uluslararası hukuka ve insan haklarına aykırı olduğu kadar, bölgedeki insanların yaşam hakkını hiçe saydığı da açıkça ortaya konuyor. Bölgedeki insani kriz, büyük ölçüde bölgesel ve uluslararası politikaların bir sonucu olarak, sistematik bir aç bırakma ve kıyım politikasıyla derinleşiyor.